Herşey ilk karşılaşmayla olmuştu . .
Evet İstenmeyen karşılaşma gerçekleşmişti . .
Graham bu karşılaşmaya hazır değildi . .
Titriyordu üşüyormuşcasına titriyordu .
Yutkundu , gözleri alev alev yanmaya başlamıştı .
Laura bir rüzgar gibi esip geçmişti
Şaşkın ve heyecanlıydı . .
Ve fısıltıyla dilinden şu sözcükler döküldü :
' Hicbirşey için geç değil sevgilim GÖZLERİME BAKMAN YETERLİ ! '

Küme küme kara bulutların içimi kararttığı kasvetli bir gündü , arkama yaslanıp gözlerimi kapadım .
Herşey o kadar çabuk olup bitmişti ki . . Graham'ın bana evlilik teklif edişi , güzel bir beraberliğin sürdürülmesi , Ve bu beraberliğin sonucunda aldatıldığımı öğrenmem .
Yine derin derin düşüncelere dalmıştım ki telefonun sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım .Ahizeyi kaldırıp < Alo ! > dediğimde karşıdan duyduğum sesle kalbim o kadar gürültülü atmaya başladı ki Graham'ın duyacağını sandım zaten Graham'da duymuş gibi < Laura iyi misin ? > diye sordu .
Soluğum kesilmişti konumak için çaba harcıyor ama konuşamıyordum gözlerimin dolu dolu baktığını biliyor fakat Graham'ın bu zavallı halimi görmediği için içten içten Tanra'ya şükrediyordum . .
Son birkaç aydır yaşadıklarım film gibi gözmün önünden yeniden geçiyordu , kendimden emin bir şekilde < Benden ne istoyorsun Graham ? > diye tısladım . Graham'ın yüz ifadesini tahmin edebiliyor ne yapmış olursa olsun beni çok sevdiğini biliyordum < Seninle görüşmek , konuşmak istiyorum Laura son kez seni görmeye ihtiyacım var > diyerek fısıldadı .
Vücudumun taş kesildiğini hissediyor Graham'dan intikam almak için başka bir fırsatım olmayabilir diye iç geçiriyordum . Onu üzmenin , yıkmanın , canını acıtmanın bana vereceği şevki düşünüyordum . Sakin bir edayla < Ne zaman , nerede ? > diye sordum aldığım cevapla içimi bir hüzün kapladı Graham ilk tanıştığımız yerde Cafe Life'da buluşmamızı istiyordu . Bir anda gözlerim parladı bu buluşmayla Graham'ı daha çok yaralayabilcektim çünkü Cafe Life'da beni ilk öpüşünü , dokunuşunu , seni seviyorum dediği günleri ve ilklerimizi hatırlatacak < Laura Yeter ! > diyene kadar çenemi kapamayacaktım .
Günler geldi çattı Graham'ın en sevdiği elbisemi ve kokumu sürmş enden çıkmaya hazırdım . Taksi beni Cafenin önünde indirdi içeri girdiğimde Graham'ın ak düşmüş saçları gözlerime çarrptı ve ona doğru yöneldim - Graham ! - diyerek seslendim gözlerime inanamıyordum soluğum kesilmiş , titriyor konuşamıyordum aman Tanrım Graham'a ne olmuştu böyle koşar adımlarla kendimi dışarıya attım ağlıyor ağlıyordum . .